Saturday, September 01, 2007
ในสนาม
ในสนาม
ในสนามพลัง บางทีผมอาจเดินทางเวียนวนอยู่ ณ จุดใดจุดหนึ่ง
เหนื่อยมาก ในสนามพลัง แห่งนี้
เดินทาง จนผมห่างหายจากตัวตนเดิมๆ ไปไกลแสนไกล
เดินทางพลัดหาย จากเพื่อนร่วมทางหลากหน้า
ตัวตนที่ถูกกลืนกิน จากอ่อนหวาน สู่ก้าวร้าว
จากก้าวร้าว สู่เพลิงไฟ
จากเพลิงไฟ สู่ความร้อนรน
จากความร้อนรน สู่ความเกรียมไหม้
จากความเกรียมไหม้ สู่ความทรมาน
จากความทรมาน สู่ความไม่อาจควบคุม
จากความไม่อาจควบคุม สู่การยอมแพ้
จกาการยอมแพ้ สู่ความตาย
จากความตายสู่การพักผ่อน
จากการพักผ่อนสู่การพักฟื้น
ผมกำลังพักฟื้นตัวเองในสนามพลัง
พักฟื้นอยู่อย่างเดียวดาย แต่ผมเข้าใจมัน
เมื่อผมเดินได้ แม้ในส่วนลึกยังวาดหวัง
แต่ความวาดหวังก็เป็นส่วนนึงของสนามพลัง
ผมจึงวาดหวังว่าจะเดินออกจากสนามพลังแห่งนี้เสียที
ออกไปเป็นผู้ดู และรู้เห็น
ความดำรงคงอยู่ของมัน อย่างเสรี
ไม่ว่าใครใน จักรวาลแห่งนี้
จะเข้าใจในชะตากรรม และสิ่งที่ผมทำหรือไม่ก็ตาม
ผมรู้แต่ว่า ผมกำลังมีความสุข สันติ ขึ้นเรื่อยๆ
..........
ขอให้ทุกท่าน ในสนามพลังมีความสุข
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
ยินดีต้อนรับกลับสู่บ้าน บ้านที่สุขสงบ
ชอบรูปค่ะ สวยดี
.........
หายเหนื่อยหรือยังคะ
เพราะเดินทางมากซินะ ผ่านมาหลายสถานี
พัก จนพลังกลับมาแล้ว ค่อยเดินทางต่อนะคะ
โทรศัพท์ มีมาเพื่อคุย สื่อสาร สันทวไมตรี
โลกนี้กำลังจะไม่มีโทรศัพท์อีกแล้ว
หรือมนุษย์ขาดความสามารถในการสื่อสารไปแล้ว
ระบบเมทริกซ์คือสิ่งที่จริง และไร้แรงต้านทานก้าวไปหามัน มันผู้รังสรรค์ความแพ่พ่าย แก่มนุษย์ผู้ริไปดาวอังคาร แต่ยังทะเลาะกันเรื่องแฟน แย่งกิ๊ก และนายกรัฐมนตรีเลว
ชิลล์โลก ซาวน่าอารมณ์
555
ถุยส์!!! ออกไม่ได้ประตูล๊อก แล้วเสือกลืมพกกุญแจก่อนเข้ามา
เพลินๆ
อืมมมมม
ท่าทางสนามพลังนี้มันคงหลุดออกยากใช่ย่อยนาเนี่ย
สู้ต่อไปเน้อคุณเมฆบ้า
ปล.
รูปเท่ดีอะ
ภาพถ่าย ถ่ายด้วยกล้องชนิดพิเศษ (จริงๆแล้วไม่รู้จัก เลยเรียกชนิดพิเศษ)
เป็นคลื่นแม่เหล็กของโลกที่พวยพุ่งออกมา จากทั้งขั้วเหนือ ขั้วใต้
สงกะสัยเป็นกล้องอินฟาเรด กระมัง
Post a Comment