สากลศาสนคีตา

กฤษณะ กฤษณะ องค์เทพแห่งสรวงสวรรค์
รบเถิด อรชุน รบเถิด อรชุน
ในท่วงทำนองขององค์ภควัน อันรจนามาช้านานในภควัทคีตา
ข้าพเจ้าได้อ่านถ้อยคำจากสรวงสวรรค์อีกครั้ง ในสำนวนแปลของ สมพร พรมทา
ในหลักปรัชญาสางขยะ และโยคกรรม
ซึ่งสอนสั่งไว้ให้การหลุดพ้นจากทวิลักษณ์หรือประกฤติ ต้องกอรปด้วยการปฏิบัติตนเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น
การหลุดพ้นจากทวิลักษณ์ คือ สางขยะ
การปฏิบัติตนเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น คือ โยคกรรม
ในโยคกรรม ท่านอาจทำทั้งบาปและบุญ ทั้งดีและชั่ว
แต่ โยคะแห่งการชำระล้างจิตใจจะนำท่านให้รอดพ้นจากทะเลทุกข์

ข้าพเจ้าร่อนโล้สำเภากลางเกลียวคลื่นอย่างเดียวดาย
ดุจผู้หิวโหย แห้งหาน้ำจืดประทัง
ข้าพเจ้าเคยเฝ้ารอนางอัปสรช่วยโปรดโปรยปรายสายพิรุณแต่ก็หามีไม่
ในโลกนี้ คงมิมีนางอัปสรที่เข้าใจความแห้งโหย ดุจเดียวกับความแห้งโหยของอรชุนในยามสงคราม

ความแห้งโหยที่เกรอะกรังด้วยรอยเลือดแห่งจิตใจ
เสียงอสุนิบาตข่มขวัญข้าศึก
รถรบ ทิวธง ทหารทรงม้า และสนั่นเสียงปืนใหญ่
คงระคายกลีบกลิ่นเกสรของเหล่านางฟ้านางสวรรค์กระมัง

ข้าพเจ้าเคยอ่อนล้า ด้วยไฟและการเหยียบย่ำนานา
ไฟและการเหยียบย่ำดุจดั่งมารดาและคุรุผู้ทำคลอดดวงจิต

เมื่อองค์กฤษณะปรากฏกายต่อหน้าอรชุนแล้ว
เหล่าทัพเการพคงต้องราญแหลก ด้วยอรรถกา สางขยะและโยคกรรม

และด้วยความรักที่ยังสถิตย์อยู่ในดวงใจข้าอย่างสม่ำเสมอ
องค์ปรากฏแห่งเยซู ผู้มีดวงใจแห่งความรักระคนเลือดของรอยหนามที่บดคมลงบนพระจิต
แล้วความเจ็บปวดของข้าพเจ้าก็กลายเป็นเพียงฝุ่นธุลีด้วยหัวใจแห่งความรักของพระองค์

อาตมันในตัวข้าร่ำร้องอยู่มิขาด
ในหลายวันข้าพเจ้าจึงหยิบฉวบศาสตราแห่งพุทธะ เข้าโรมรันตัดฟันทำลายมายาให้สิ้นทราก
วิปัสสนา โยคกรรม ดุจน้ำชำระล้างบาปเคราะห์ให้หลุดร่อน
วิราคะ นิพพิทา ก็สลัดปัจจัยปรุง สังขาราทั้งปวงให้ปริออก
ปารามิตา สางขยะ มัธยมมิกะ วิมลเกียรติ โลหิตสูตร มรณศาสตร์ คือ แผนที่เจาะไชทำลายมายา
ทำลายมายาเพื่อคืนคาย อาตมัน หรือ จิตเดิมแท้ ให้ผลิโผล่ขึ้นมาเหนือสนามพลังควอนตัม แมคคานิก
อิเลกตรอน โฟตรอน โปรตรอน นิวตรอนที่เคยแทรกสอด ซิงโครไนส์ จิตใจข้า เริ่มแผ่วเบา

ด้วยจิตอธิษฐานถึงเหล่าคุรุเทพเทวา และบรมโยคี
ข้าพเจ้ามิมีสิ่งใดจะยัญกรรมแก่ท่านนอกจากพลีซากกายและอาตมันนี้เพื่อความไพบูลย์
หากองค์กฤษณะบอกสาสน์แก่ ข้าพเจ้า ว่ารบเถิด ข้าพเจ้าจะหยิบดาบของเอกองค์นบีขึ้นราญรอนในยุคเข็ญ

หากท่าน มิลาเรปะ โยคนันทะ บาบาจิ มหาสยาและเหล่าโยคีจะอรรถกถาสางขยะ
ข้าพเจ้าจะน้อมรับด้วยอาตมันหรือดวงจิตเดิมแท้ของข้าพเจ้า
ดวงจิตที่สมานรอยร้าวแห่งมายาจนไร้รอยขูดขีด

เมื่อเป็นเช่นนี้ใครกันเล่า จะกล้ากล่าวอ้างถึง พหุทวารา นามศาสนา

ก็ในเมื่อ พรหม กฤษณะ ปรมาตมัน นิพพาน พระเจ้า กระทั่ง จิตจักรวาลที่ตัดขาดการซิงโครไนส์ คือ ส่งเดียวกัน

และเมื่อข้าพเจ้าได้ดื่มอมฤตธรรม และชูถ้วยแก้วศักดิ์สิทธิขึ้นเหนือศรีษะ
บทเพลงคีตาแห่งสากลศาสนา ก็บรรเลงเพลงรักขึ้นอีกคำรบ

.........

แด่บรมโยคีพุทธเจ้า เหล่าคุรุเทพ และนักวิทยาศาสตร์ควอนตัมแมคคานิก