ดวงตา

ดวงตา

ในบรรดาอวัยวะของมนุษย์ที่ปรากฏรูปลักษณะให้แลเห็นได้ ดวงตาเป็นอวัยวะที่ทรงพลานุภาพที่สุดเพราะดวงตาสามารถก่อร่างสร้างความรู้สึกแก่บุคคลที่พบเห็น และเป็นสถานีแสดงความรู้สึกที่ดีที่สุด เหนือกว่าสถานีใดในโลกนี้

ในยามสุข แวววาวแห่งดวงตาอาจฉายโชนความปลื้มปิติยินดี น้ำเลี้ยงในตาจะวาบวามเปล่งประกายฉายฉาน เคลือบ ครอบ คลุม เนื้อตา ซึ่งนั่น เราอาจสัมผัสรับรู้ได้ไม่ยากนัก

ในยามเศร้า แวววาวแห่งดวงตากลับหดหายหลีกเร้น น้ำเลี้ยงที่เคยหล่อ กลับทะลักล้นออกจากขอบตา เปลี่ยนเป็นหยดน้ำแห่งความรู้สึก ซึ่งเราขานนามมันว่า “ น้ำตา” เมื่อยามที่น้ำตาหลั่งไหลย่อมมั่นหมายลงลึกถึงจิตวิญญาณแห่งความร้าวรานระทมทุกข์ ซึ่งผืนดิน ผืนโลก ไม่รู้ว่าเคยซึมซับมันมาแล้วกี่หยดต่อกี่หยด

ในยามเหงา แวววาวแห่งดวงตาอาจยังคง แต่หลืบเร้นแห่งแววตากลับซุ่มซ่อนผืนป่า เงียบ เชียบ รกเรื้อ รุงรัง อ้างว้าง ดังเวิ้งฟ้าสีหม่น ดวงตาแห่งความเหงาอาจเป็นดวงตาแห่งความว่างเปล่าอันหนาวเหน็บ หรือเป็นดวงตาแห่งการรำลึกถึงความสุขที่ยังจองจำเจ้าของดวงตานั้นอยู่

ในยามรัก แวววาวแห่งดวงตาอาจเปล่งประกายฉายฉาน แสงประกายดังกล่าวขับดันความรู้สึกสำนึกแห่งปราถนา รุ่มร้อน ทุรณ โหยหา ดื่มด่ำ ซ่านซาบ บีบรัด ให้ร้อนรน ความรู้สึกทั้งหมดอาจขึ้นทั้งในยามเผชิญหน้า และรำลึกถึง เขาและเธอของเจ้าของดวงตา

ในยามชัง แวววาวแห่งดวงตาเปลี่ยนแสงสีเป็นเขม็งเกร็งเกรียว ก้าวร้าว รุนแรง ที่แฝงเร้นจะเผยตนออกมาจากห้องใต้ดินของจิตใจ และส่งสัญญาณสงครามผ่านสายไหมแห่งความรู้สึก ให้แปรเปลี่ยนเป็นเบิกโพลง ทะลัก ทะล้น ด้วยฟอนไฟ

จึงมิผิดแผกประการใดที่นิรนามกวีจะกล่าวว่า “ดวงตาคือมุขบัลลังก์ของจิตใจ”


นอกจากดวงตาจะเป็นเครื่องบอกความรู้สึกแล้ว ดวงตายังส่งอิทธิพลต่อชีวิตของมนุษย์ในอีกหลายด้าน

ดวงตาของหญิงสาวที่ทอดข้ามมา อาจนำมาซึ่งการละเมอเพ้อพบและความสุขล้ำมาสู่ชายหนุ่ม ในขณะเดียวกันมายาภาพที่ทอดข้ามอาจเคยฝังร่างผู้โง่เขลาลงดินมาแล้วนักต่อนัก ดวงตาชนิดนี้อาจเปรียบประดุจมหาสมุทรสีฟ้าแกมมรกตอันลึกลับ ที่ประกายพรายน้ำสวยงามยิ่ง จนลื่นไถลจมหายว่ายเวียน สำลักล้น จนขาดใจ

ดวงตาของชายหนุ่มนักล่า อาจกรีดใจหญิงสาวให้เลือดหลั่ง แววตาอาจสะกดมนต์ร่าย จนหลุดลอยจากห้วงแห่งสันติ เข้าสู่มายาทะมึนดำ มายาภาพที่ลวงล่อ แนมสุนทรวจีอ่อนหวานเสนาะ อาจจองจำ ตีโซ่ตรวนแห่งจิตใจ ที่มักเอ่ยอ้างผิดๆว่า “ความรัก” ด้วยเหตุนี้เธอทั้งหลายจึงถูกไฟแห่งหินร้อนวิสสุเวียสเผาผลาญไหม้ทุรณ ดวงตาชนิดนี้ประดุจดัง ประลัยกัลป์บรรพต อันสวยงามแต่เร้นไว้ซึ่งลาวาระอุร้อน รอการปะทุระเบิด จึงสาดโคลนเดือดใส่ให้ทุรณ

ดวงตาของเด็กน้อยน่ารัก อาจนำความแช่มชื่นเบิกบาน ของดอกไม้แรกแย้มกลับสู่จิตใจของเรา มโนสำนึกแห่งเยาว์จะนำเราย้อนหวนคืนสู่ความรู้สึกในอดีตที่แสดงออกผ่านความสุขโดยเราอาจไม่รู้ตัว เมื่อคุณพบเด็กจึงเป็นโอกาสอันดี ที่เราจะได้สัมผัสสัมพันธ์ และซึมซับความรู้สึกสดใส อิ่มเต็ม ให้กลับมา ชุบชูชีวติอีกครั้ง ยามใดที่ผองภัยแผ่วพานจงกลับมามีดวงตาในเยาว์วัยอีกครั้ง แล้วสันติสุขจะกลับคืนสู่เรา ดุจทารกกลับคืนสู่ครรภ์ของมารดา คือ ธรรม

ดวงตาของเฒ่าชรา อาจนำความสลดหดหู่มาสู่จิตใจของเรา นำความกลัว ความรำลึกถึงการสิ้นสุดของชีวิต มาสู่เรา หยาบกร้านของดวงตาในหมายความปฐม อาจแร้งร้อนหดหู่ แต่ก็อาจแฝงไว้ซึ่งความสงบสันติของผู้เดินทางล่วงมาก่อน และหากเราพินิจความเป็นจริง แววตาของเฒ่าชรา อาจมีความหมายลึกล้ำถึงการหมุนเวียนเปลี่ยนผ่าน ความไม่จีรังยั่งยืนของบรรดาสรรสิ่งทั้งหลาย รวมทั้งตัวเรา วัยชราในความหมายนี้จึงหมายถึง การเตรียมตัวเพื่อรับมือกับการเปลี่ยนสภาพของชีวิตไปสู่สิ่งอื่นอย่างสันติ และนั่นจะส่งผลให้เราดำเนินชีวิต อย่างมีความสุขในปัจจุบันขณะอีกด้วย



รูปทรงของดวงตายังเกี่ยวพันกับสัณฐานทั่วไปทางธรรมชาติ

ในธรรมชาติเราจะพบว่าสรรพสิ่งที่ยิ่งใหญ่มักมีรูปปรากฏเป็น “ทรงกลม”

ทรงกลมของดวงอาทิตย์ ยามอรุณรุ่ง ยามสายอันอบอุ่น ยามเที่ยงอันร้อนรน ยามบ่ายอันอบอ้าว และยามอัสดงอันสงบเย็น

ทรงกลมของดวงจันทร์ ยามเดือนเพ็ญอันสุกใส ยามข้างแรมอันว้าเหว่

ทรงกลมของโลก อันมีผืนน้ำ ฟ้า แผ่นดิน แม่น้ำ พืชพันธ์ สัตว์ จุลชีพ ประสานสอดช่วงใช้ชีวิตอย่างกลืนกลม

ทรงกลมของดวงตา จึงอาจหมายถึง ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และโลกที่เราอาศัยอยู่

ดวงตาจึงอาจเป็นจงใจของพระผู้สร้าง ที่ออกแบบมัน เพื่อเตือนให้เรารำลึกถึงความหนึ่งเดียวและความยิ่งใหญ่ของพระองค์

เมื่อท่านมองดวงตาทุกคู่ขอจงได้โปรดรับรู้ และซึมซับวิถีแห่งจักรวาลอันสันติ เปี่ยมล้นไปด้วยความรักและเข้าใจ เมื่อนั้นดวงตาของท่านจึงเปี่ยมล้นความหมายลึกล้ำ ชุ่มชื่น และโปรยปรายสายฝนชุ่มเย็นแก่พื้นที่ที่ดวงตาทอดข้ามมาสบกัน

บุญรักษา ชีวาสดชื่น