นายท่าน มันส์พะยะค่ะ

นายท่าน มันส์พะยะค่ะ

ได้อ่านบทสัมภาษณ์ของ อาจารย์ สุลักษณ์ ศิวรักษ์ ที่
http://www.onopen.com/2006/editor-spaces/692
แล้ว บอกได้คำเดียวว่า นายท่าน มันส์พะยะค่ะ

ว่าแล้ว ขอ ระนาดหน่อย
สองมือน้อย ขอกราบกลางหว่างดวงใจมิตรรักแฟนลิเกทุกท่าน (มีเสียงโห่ ปาฝักข้าวโพดแทะแล้ว ฮา ฮา)

สวัสดีครับพี่น้อง (ร้องแบบลิเก)
มาฟังผมร้องกันสักนิสสส
ได้ยินเสียงกันวันละติ้ด ติ้ด
เพื่อว่าชีวิตจะชุ่มชื่น

ผมเป็นชาวนาบ้านนอก
ปัญญากระจอกกระจิบ
ปริญญาก็ห่างกันลับลิบ
ไม่อาจจะหยิบมาอวดอ้าง

ผมเรียนหนังสือมาน้อย
ความรู้เท่าก้อยหางอึ่ง
กิริยาก็ทะเล้นทะลึ่ง
แต่ก็พอรู้ซึ้งเรื่องนาไร่

พ่อผมมีแต่โคลนเลอะหน้าแข้ง
ไม่อาจขันแข่งเทียบได้
แม่ผมตำน้ำพริกเผ็ดบรรลัย
แต่ผมกินได้เพราะชอบ

ผมมันบัณฑิตโง่
แต่ชอบคุยโตอวดอ้าง
มิใช่ยึดมั่นไม่ปล่อยวาง
แต่บนหนทางก็พอรู้

พวกเอ็งเหล่าบัณฑิตใหญ่
เขายกให้เป็นชั้นปัญญา
แต่เรื่องชาวไร่เรื่องชาวนา
เอ็งเคยรู้ค่าหรือไม่

ท่าน ส.ศิวรักษ์เขาชี้แจง
เอ็งอย่าเคลื่อบแคลงสงสัย
ตรึกตรองให้คล่องโดยไว
มิใช่เฉยชาแชเชื่อน

ขอจบกลอนอ่อนหัด ลิเกกล่าว
ในคราคราวที่ประเทศอาเพสหนัก
ลูกทุ่งหน้าโหดคนนี้ยังคงรัก
จึงเตือนตักหนักแกมโฉด อย่าโกรธ เอย

เตรง เตรง เตรง เตรง

เตรง เตรง เตรง เตรง เตรง

....................................

บุญรักษา ชีวาสดชื่น

เมฆบ้า ศิษย์หัวคันนา