เขียนจากจุดลึกๆ

เมื่อผมนั่งในจุดที่ลึกที่สุดเท่าที่ผมเดินทางไปถึง
ก่อนหน้า ผมมีข้อมูลหลายอย่างวนเวียนอยู่ในหัว
เห็นเป็นความรู้สึก หรือ การก่อร่างของความคิด
แล่นอยู่ภายในหนังศรีษะ
มันเป็นคลื่นๆ

และเมื่อก้าวเลยจุดนั้น
เมื่อผมตัดสินใจจะเขียนอะไร
ภาพความคิดเหล่านั้น ก็หายไป
และผมรู้สึกเหนื่อยเกินกว่าจะเขียนมันออกมา

ผมเลยหยุดเขียน
และเลือกนั่งอยู่ในจุดลึกที่สุดที่ผมเดินทางไปถึง
จุดที่มีอะไรพลุ่งพล่านขึ้นมาเป็นระยะ
แต่ผมไม่สนใจมัน
..........

เท่าที่ผมสนใจ
ก็เท่าที่ผมเขียนข้างบน
บางวันที่ผมถอยห่างจากจุดที่ลึกที่สุด

ผมอาจเขียนอะไร
ตามแต่ข้อมูลในกบาลผม
จะบงการ