ยุควอคล์แมน เราเดินไปกับเสียงเพลง และ ม้วนเทป เราฟังดนตรีตั้งแต่ต้นจนจบอย่างช้าๆ ไปพร้อมกับการเดินทาง
ยุคของนักเดิน ไม่ว่าแต่ละก้าวจะสูงชันเพียงใด เราไม่เคยหยุดเดิน
แม้มาถึงทางแยกของชีวิต เท้ายังก้าวต่อไป ไม่เคยมีอะไรมาหยุดจังหวะก้าวของเราได้
เราไม่เคยหยุดเดินเลยในแต่ละวัน
No comments:
Post a Comment