สองราตรี สี่เมามาย
คืนค่ำย่ำเท้า เข้าสกาบาร์ ในวันศุกร์
แล้วร่ำรินหยาดสุรา ฉลากแดงแรด ตราคนเดิน เคล้าคลุก กลั่วคอทองแดงนรก
เสียงแตรฉลองรื่นเริงบันเทิงใจยิ่ง ศิลปินสาวขับกล่อมเพลงไพเราะ น้องออมมี่ พระเจ้าจอร์จ !
เมาเหล้าแดงแรด ! สุรา นารี และความคลั่ก
ราตรีสอง คือวันเสาร์ พระกาฬ ทมิฬ เอา ฬ จุฬา มาชักเล่นสักสองตัว
ตกค่ำ พระจันทร์ปริมน้ำ สุราปริ่มแก้ว แถวต้นชบา เมามายในรสสุรา และดวงตานารี
หลีกเร้นกาย ผายผัน ไปนั่งกระซวก Gin แถวอนุสาวรีย์ชัยต่ออีกหลายกระดก
จนเข็มสั้น ยาว สังวาสกันในเวลาเที่ยงคืน จึงขี่ม้า กระต่ายแดง ไปกับขุนพลผู้บังคับกองพันทหารม้า ขาใหญ่
คราวนี้มานั่งฟังเพลงลำตัดฝรั่ง ฮิบ ฮอป ณ ผับกว้างเพียงหนึ่งนึ้ว หลัง เอสซาพลาหนาด
บอกได้คำเดียวว่าตรึม ตระ ตรึม ตรึม
สองราตรีเคลื่อนคล้อย สี่เมามายลอยเลื่อน
ชีวิตดุจภาพฝัน หน้าตาสะท้อนเห็นความกล่ำสุกในอ่างสุรา
อดีต กับอนาคตมาซดกันที่ขอบแก้ว
ปัจจุบันกลับกลายเป็นกาลอันประเสริฐสุด
หากเพียงผีสุรา รู้ได้ว่า เมามาย
สองราตรี สี่เมามาย ไม่มีอะไรจะสงบ สว่าง กว่านี้ อีกแล้ว
เป็นไปได้ไงฟะ ! ฮา ฮา
7 comments:
เห็นภาพแฮะ
ปีศาจสุรา ปีศาจสุรา
แอบเห็นพี่โตแถวพระรามสี่เมื่อวันจันทร์ด้วยค่ะ
แอบเห็น แล้วยัง แอบโพสต์ ด้วยนะ
นั่นน่ะสิครับ อาจารย์ เป็นไปได้ไงฟะ!!!
จริงๆ ผมเชื่อว่า ไม่มีสุขใด ได้หลังจากการร่ำสุรา
ตื่นมาอีกวันก็เสื่อมโทรม กลับสู่วังวนเดิม
บางทีสุราก็ทำให้ลืมอะไรได้ชั่วครู่ และเมามายกับการไร้สติของคน คือความสนุกเล็กๆและสุข(ปลอม)
ปกติคนเราก็ไม่ได้ดำรงสติหรือตั้งสติกันมากอยู่แล้ว ประชากรไทยบริโภคแอลกอฮอล์ติดอันดับโลก แสดงว่าพวกเราก็ชอบไม่มีสติกระมัง
เอาน่า! ผมเพิ่งครบยี่สิบปีได้ไม่กี่วัน ตอนนี้ก็เข้าสถานบังเทิงได้มากขึ้นอีกแล้วล่ะครับ ^_^ จะคิดอะไรให้มากมาย
ปล (แต่ไม่มีเวลาน่ะสิครับ เรียน7วัน+กิจกรรมหนักอีก+สุขภาพไม่ดีอยู่แล้วช่วงนี้)
จี้กง อิคคิว ล้วนขี้เมา
เมาให้รู้เมา
กินเหล้าให้รู้ว่ากินเหล้า
ชั่วให้รู้ว่าชั่ว
ในทางธรรม ดีกว่า สว่างกว่า
เมาโลกแบบไม่สร่าง
เมาค้างในน้ำหวาน
เมาดีตนถือมั่น
อย่าไปติดรูปแบบการนำเสนอ
สไตล์ Playboy
มองให้ทะลุออกไป
แล้วท่านจะพบชีวิตที่แท้
ที่อยู่ แห่งหนตำบลใดๆก็ได้
แต่ทุกตำบลก็มีสุราจำหน่าย
ฮา ฮา
เปรี้ยวปาก ขมกระเป๋าตังค์
จิบกาแฟดีกว่า
บุรุษผู้อยู่ออฟฟิซยาวนานกว่าอยู่บ้าน
ฟรี... ด้า
Post a Comment