คว้างเคว้งเครงคลอนตะลอนฟ้า
เรื่อยลมแรงราราร่าเริงลิ่ว
ฟ่อนฟางฟอนไฟใบไม้โปรยปลิว
สะบัดสะบิ้งฉิวฉุยฉายปรายปรีดิ์
ดอกแม่ดอกไม้ไกวกลีบไหวลู่
เงาแสงสู่อยู่ม่านเมฆเสกแสงสี
ส่องมาไล้โลมใบเบาเคลียเคล้าคลี
ก่อนเคลื่อนคลี่คลายฟ่อนฟ้ามาเรียงๆ
ฟ่อนฟ้าฟ่อนเมฆปุยราวขาวเขื่อง
มาเล่าเรื่องรุ่มรวยแต่ไร้เสียง
มาเรียงร้อยสัจจะไร้สำเนียง
มาเดินเล่นราวระเบียงบันไดฟ้า
...........
เขียนตอนรู้สึกเรื่อยๆ
.........
2 comments:
เข้ามา เรื่อยๆด้วยคน อิอิ
อยากนั่งบนม้านั่งเป็นเพื่อนด้วยจัง หนาวมานานแล้ว รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ จะได้มีอะไรดีๆ ชิลๆให้อ่านอีกเรื่อยๆ
รักนะ แต่ไม่เคยแสดงตัว
Post a Comment