พักรบ
ดูเหมือน ผมจะกลายเป็นนักกฎหมาย โง่ คนนึงในสายตานักกฎหมายรุ่นน้องหลายคน โดยเฉพาะ นักกฎหมายสายฝรั่งเศส และลิ่วล้อ
ดูเหมือนผมจะกลายเป็น บอกเกลอ หยาบคายและน่ารังเกียจประจำปี ทั้งที่เมื่อต้นปีเพิ่งได้รับรางวัลบลอกเกลอน่ารู้จักที่สุดจาก Minnymim มาอุ่นๆ
โอ เค โง่ ก็ โง่ ถ้าอยากให้ผมโง่ โดยเฉพาะบางคนถึงกับพาลนินทาลับหลังหาว่าผมเป็นพวกไร้หลัก ไร้ค่าย ทั้งที่ ผมก็ สวนกุหลาบ นิติ มธ.ตรี โท เนติบัณฑิตไทย ซึ่งในทางวิชาการแล้วผมก็สามารถไปสอบเป็นตุลาการกู้ชาติกับเขาได้เหมือนกัน (ไม่ได้โม้นะ เพราะสอบสนามเล็กพอสู้ไหว แต่ถ้าสนามใหญ่ขอบายเพราะหมดแรงขอรับ)
โอ เค หยาบคายน่ารังเกียจ ก็น่ารังเกียจ ผมยอมรับ เพราะแถวบ้านผมก็พูดกันตรงๆ ด่ากันหยาบแบบนี้แหละครับ โดยเฉพาะเวลาเจอความไม่ถูกต้องชนิดคอขาดบาดตาย ผมไม่ปฏิเสธความหยาบในคำพูดของผม เพราะพ่อ แม่ให้มา แต่ที่แน่ๆ ผมไม่เคยโกงใคร ไม่เคยเข้าข้างคนชั่ว ไม่ประจบสอพลอใคร นี่แหละครับ ความสุขของหยาบคายบุรุษ
สำหรับคนฉลาดทั้งหลาย ผมมองว่าเป็นพวก Jus Scriptum คือ มองข้ามประเด็น ไปมองแต่ประเด็น Pop Pop Hip Hip ของพวกซ้ายไร้ราก นักกฎหมายไร้ใจอย่างประเด็นมาตรา 7 ประเด็นการใช้อำนาจขององค์กรตุลาการ บางคนต่อต้านพันธมิตรแบบออกนอกหน้า จับแพะชนแกะ โดยไม่เคยมองประเด็น ความฉ้อฉลของระบอบแม้ว ความเลวร้ายของเนติบริกร.......สามเศียร (วิษณุ บวรศักดิ์ โภคิน) ความทุกข์ยากของประชาชน
........................
นี่แหละครับสังคมที่ตัดสินโง่ ฉลาด กันที่ วุฒิ คอก ค่าย เชื้อสาย นามสกุล ยี่ห้อ สถาบัน ประเทศที่ตีตราอันแสดงออกถึงวัฒนธรรมทาส หากเป็นเช่นนี้ผมขอเป็น คน โง่ ด้วยความยินดีขอรับ
นี่แหละครับสังคมที่ตัดสินหยาบ สุภาพ ที่คำพูด ไม่ได้ตัดสินที่เจตนา ความรู้ที่แท้ หรือจิตสำนึก
แต่ผมขอประกาศให้ทุกท่านที่ผ่านพบว่า ผมไม่เคยสะดุ้งสะเทือนกับคำพูดไร้สาระของคนเหล่านี้ ทั้งพวกที่สังคมยกย่องเพราะยี่ห้อ หรือพวกไร้นาม เพราะทุกอย่างที่ผมทำไม่ว่าใครจะตีความอย่างไร ผมรู้ตัวดีว่าผมกำลังทำอะไร ต่อสู้อยู่กับอะไร เพื่ออะไร
.....................
มาบัดนี้ การยุทธ เริ่มรู้ผลแพ้ชนะ ลางๆ จึงถึงเวลากลับสำนักบ้านนอก กระจอก ไร้ชื่อเสียง ม.รังสิต เพื่อฝึกฝนตนเองอีกครั้ง
"การเลิกไม่มีเวลาควรเลิก การเสร็จสิ้นไม่มีเวลาเสร็จสิ้น"
เมื่อตอนนี้หยุดพักได้ก็จงหยุดพักเสียเถิด หากจะคอยเวลาให้ภารกิจเสร็จสิ้นจงรู้เสียด้วยว่าไม่มีเวลาที่ภารกิจจะเสร็จสิ้นได้"
จากคัมภีร์ รากผัก หนึ่งในสามคัมภีร์ สุดยอดของบูรพาวิถี
หนึ่ง คือ ปารมิตาสูตร
สอง คือ พิชัยสงคราม
..........................................
ท้ายสุด ผมเบาใจกับกระบวนการพันธมิตรแล้ว ขอพักรบมาอยู่ข้างหลังบ้าง นอกจากนี้ผมยังขอเตรียมผัน ตน จากเด็ก "ระจัน" ไปเป็น เด็ก "ระมัน" ให้ได้ซะที เผื่อว่าเมืองไทยจะได้มี ดอกเตอร์ โง่ๆ หยาบๆ มาอัด กับ ดอกเตอร์ Pop Pop Hip Hip บ้าง เพราะคนไทยเป็นโรคหูสูงผมเลยต้องหาทางไปชุบแป้งทอดตัวเองบ้าง ฮา ฮา
นี่แหละครับ สังคมที่ฟัง และตรวจสอบ หัวโขนฝรั่งที่คุณใส่ ขำชะมัด และขำมาโดยตลอด
...........................
บุญรักษา ชีวาสดชื่น
