วันที่ไม่มีอะไรจะเขียน
“วันที่ไม่มีอะไรจะเขียน” มันจะมีอะไรเขียนได้ยังไง ก็ไม่แน่
ถ้าวันไหนเป็น “วันที่มีอะไรจะเขียน” วันนั้นมันก็เป็นวันที่มีอะไรจะเขียน
ว่าจะเขียนเรื่องการเมือง แต่ก็ไม่มีอะไรจะเขียน
ว่าจะเขียนเรื่องความรัก แต่ก็ไม่มีอะไรจะเขียน
ว่าจะเขียนเรื่องกฎหมาย แต่ก็ไม่มีอะไรจะเขียน
ว่าจะเขียนเรื่องสังคม แต่ก็ไม่มีอะไรจะเขียน
ว่าจะเขียนเรื่องรัฐธรรมนูญ แต่ก็ไม่มีอะไรจะเขียน
ว่าจะเขียนเรื่องศาสนา แต่ก็ไม่มีอะไรจะเขียน
เรื่องของเรื่อง ก็คือ ไม่มีอะไรจะเขียน เลยมาเขียนเรื่อง “วันที่ไม่มีอะไรจะเขียน”
วันที่ไม่มีอะไรจะเขียน จึงเป็นวันที่มีสาระสำคัญอยู่อย่างเดียว คือ ไม่มีอะไรจะเขียน
ด้วยเหตุนี้ บทสาธยายขนาดมินิคอกเทลนี้ จึงชื่อว่า วันที่ไม่มีอะไรจะเขียน
แต่ที่แน่ๆ “วันที่ไม่มีอะไรจะเขียน” เป็นคนละวันกับ “วันที่ไม่รู้จะเขียนอะไร”
“วันที่ไม่มีอะไรจะเขียน” คือวันที่ผมนั่งมองความเป็นไปแบบไม่คิดอะไร
ไม่แน่วันพรุ่งนี้ ผมอาจมีอะไรจะเขียน
……………………………
เมฆบ้ามหาศาล
3 comments:
ไม่มีอะไรจะเขียน ก็คงไม่มีความคิดเห็นจะบอกเล่า เช่นกันนะครับ ^_^
เพราะผมจะคิดอะไรกับความคิดที่ไม่คิดอะไรได้เช่นไรครับ
ป.ล.อยากให้อุณหภูมิและ สถานการณ์การเมืองดีขึ้นครับในปีนี้ แต่อาจยากหน่อย
เขียนออกมาได้ ก็แปลว่ามีอะไรจะเขียนน่ะสิ เข้าใจว่าเป็นมุกเพื่อเป็นการสอนเซนของผู้เขียนหรือเปล่าครับ?
โลกธาตุรายรอบตัวเรา
ความชอบชังแล่นลึก
ความรู้สึกที่เข้าออกทางหูตานานับ
ความรำลึกรู้สมประดี
ความนึกคิดปรุงแต่งสม่ำเสมอ
มีอยู่ มีอยู่ แต่ไมยึดถือ เห็นมัน
คือ ไม่มีอะไร แต่ไม่ใช่ไมรู้อะไร
Post a Comment