Onion Man

Onion Man

ตอนที่ผมยังเป็นเด็กวัด(อีกแล้ว) ผมได้รับมอบหมายหน้าที่อันสำคัญยิ่ง คือ การจัดเตรียมอาหารให้กับหลวงปู่ เจ้าคณะ เนื่องจากว่าท่านชราภาพมากแล้วจึงไม่มีเรี่ยวแรงออกไปบิณฑบาต ผมจึงต้องรับหน้าที่นี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ตอนนั้นผมรู้สึกเบื่อมาก เพราะต้องตื่นตั้งแต่ตีห้าทุกวัน เพื่อมาทำภารกิจที่ยิ่งใหญ่ดังกล่าวในทุกเช้า โดยเฉพาะในหน้าหนาวไม่ค่อยอยากจะตื่น

เพลงครัววัยรุ่น เริ่มต้นด้วยการต้มข้าวต้มเป็นเมนูแรก หลังจากนั้นก็ทำการทอดปลา ทอดกุนเชียง ทำยำผักกาดดอง ผัดหมูกับหนำเลี้ยบ เจียวไข่ และที่ขาดไม่ได้ในทุกวันคือต้องน้ำปลาพริก ซึ่งในขั้นตอนนี้ทำให้ผมได้มีโอกาสพัฒนาทักษะที่ชำนิชำนาญเป็นอย่างยิ่ง คือ การปอกเปลือกหัวหอมแดง

ผมจะเลือกหัวหอมแดงขนาดกำลังดี ไม่เล็กไม่ใหญ่ เปลือกสีแดงสด เอามือกดดูแล้วแข็งดี แสดงว่าเป็นหัวหอมที่มีคุณภาพ จากนั้นจะใช้มีดค่อยๆปลอกเปลือกออกที่ละชั้น ทีละชั้น ที่ละชั้น จนเมื่อปลอกเปลือกออกจนหมด เราก็จะพบ หัวหอมอยู่ภายใน สีขาวสดใสเล่นลายไล่น้ำหนักกับสีม่วง งดงามมันวาวทีเดียว จากนั้นก็ทำการซอยหัวหอมออกเป็นชิ้นเล็กๆ พร้อมทั้งปอกกระเทียมกลีบสองกลีบ และหั่นพริกขี้หนู โรยพอเป็นสีสัน

ทั้งหมดกินเวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงในตอนเช้า ผมก็สามารถจัดสำรับกับข้าวถวายหลวงปู่ในทุกวัน มีทั้งปลาแดดเดียวทอดหอมกรุ่น กุนเชียงสีสวย ยำผักกาดดองรสแซ่บ หมูผัดหนำเลี้ยบ ไข่เจียว เป็นเบญจโภชนาภาคี พร้อมกับน้ำปลาพริก เครื่องจิ้มแบบง่ายๆ

นั่นเป็นภารกิจหน้าที่ของผมในทุกๆเช้า
หนึ่งในนั้น คือ ภารกิจในปอกเปลือกหัวหอมแดง เป็นการฝึกสมาธิและความรับผิดชอบที่ดีนัก

..............................................
ถึงวันนี้ ผมมานั่งคิดว่า แท้จริงแล้ว คนเรานี่ก็ไม่ต่างอะไรจากหัวหอม เราถูกห่อหุ้มด้วยเปลือกหลายชั้น จนเปลือกเหล่านั้นบดบังตัวตนที่แท้อันสวยงามไว้จนหมดสิ้น

เปลือกของมนุษย์หัวหอม มีหลายชั้น ทั้ง

ความรู้สึกทางกายภาพ อันมีสัญชาตญาณเป็นแรงขับดัน

เงื่อนไขทางสังคมที่สร้างขึ้น จนมันซ้อนทับยัดทะนานอยู่ในตัวเรา ไม่ว่าจะเป็นระบบการศึกษา การเมือง เศรษฐกิจ ไม่เว้นแม้ระบบศีลธรรม

การใช้เหตุใช้ผลเพื่อหลบซ่อนฉากหลังอันเจ็บปวด เหตุผลที่ชอบหาข้อแก้ตัวให้กับตนเองหรือกระทั่งทำให้ตัวเองดูฉลาดในโลกที่มนุษย์พัฒนาไปไกลสุดแค่ Self Rational ซึ่งเต็มไปด้วย Logic

ความอ่อนไหวทางอารมณ์ มายา มารยา ร้อยเล่ห์ พันเล่มเกวียน พะเรอ

ความเก็บกดนานาชนิด และเงื่อนปมนานาประการที่พ่อ แม่ ครู สังคม นักการเมือง ดารา หนังสือโป้ และนานา ผูกมัดปมไว้ในจิตใจของมนุษย์

มนุษย์หัวหอม ชัด ชัด
..........................................

มนุษย์หัวหอม มนุษย์ที่ยังเพลิดเพลิน เจ็บปวด และหลับใหลอยู่ในเปลือกหนา

ในเปลือกหนาหลายชั้นนี้เอง มนุษย์เราจึงไม่อาจเผยเนื้อในของหัวหอมรสอร่อยเพื่อแบ่งปันแก่กันและกันได้

หัวหอมแดงแสนอร่อยใช้มีดปอกโดยผม ในทุกเช้า
แล้วมนุษย์เราล่ะจะถูกปอกด้วยสิ่งใด
มีดอยู่ที่ไหน แล้วใครจะเป็นคนปอก

..............................................
ผมยกสำรับกับข้าวไปถวายหลวงปู่เป็นที่เรียบร้อย
ผมต้องรีบไปอาบน้ำ เพื่อจะได้ไปโรงเรียนเสียที

ป่านนี้ หลวงปู่คงกำลังฉันอาหาร พร้อมกับลิ้มรสหัวหอมแสนอร่อยฝีมือการปอกของผมอยู่กระมัง
โรงเรียน มหาวิทยาลัย ระบบต่างๆในสังคม กำลังรอห่มคลุมเปลือกป้ายนานาชนิดให้ผม แต่ไม่เป็นไร ผมมันนักปอกหัวหอมอยู่แล้ว

แล้วเจอกัน มนุษย์หัวหอมแสนอร่อย
................................................

แด่ OSHO
บุรุษที่อันตรายที่สุดนับแต่การมาของพระเยซูเจ้า

...............................................
เมฆบ้า