ความงาม

ความงาม

ตอนที่ผมบวช เป็นช่วงเวลาสั้นๆ เพียงเจ็ดวัน
บวชที่วัดข้างบ้าน ใกล้ดี
วัดที่ผมบวชเป็นวัดเล็กๆ
และในวัดเล็กๆ มีความงามปรากฏอยู่

ในวัด มีพระแก่อยู่องค์ อายุราวๆ 80
ในทุกเช้าเมื่อฉันอาหารเสร็จ
ท่านจะไปนั่งสูบยาเส้นอยู่บนม้าหินตรงลานวัด
ในเวลาสายๆยายแก่อดีตภรรยาของท่านจะมาที่วัด
คอยกวาดลานวัด อยู่ไม่ห่างจากสายตาของพระแก่

พอยายแก่ กวาดลานวัดเสร็จ
พระแก่ก็จะเอาข้าวและกับข้าวที่เหลือมาวางไว้ให้
ผมไม่เคยเห็นคนทั้งคู่พูดกันเลยสักคำ

สิ่งที่ผมเห็นและตีความ คือ ความรัก
คือ ความเมตตาของพระแก่ที่มีต่อยายแก่
คือ ความรักที่อดีตหญิงสาวยังคงผูกพันอยู่กับอดีตชายหนุ่ม
คือความบริสุทธิ์ที่พ้นเลยไปกว่า เนื้อหนัง ฐานะ และวันวัย

เหตุนี้กระมัง ที่หลากหลายกวีนิพนธ์ กระทั่งหลากหลายศาสดา
เรียกมันว่าความรัก

ความรัก จึงเป็นสิ่งที่งดงามยิ่ง ข้าพเจ้าเชื่อและตีความเช่นนั้น

.................

ในงานศพคุณย่า
ผมอยู่ในที่นั้น ณ ขณะที่โลงยังไม่ถูกยกขึ้นบนแท่น
ปู่ของผมเดินมา และสั่งให้สัปปะเหร่องัดฝาโลงออก

สิ่งที่ผมเห็น คือ ปู่ของผม เอามือลูบผมขาวโพลนของย่า
พร้อมกับวาวตาเอ่อน้ำของชายหนุ่มในร่างของปู่ผม

ปู่กับย่าผมเลิกรากันไปเมื่อหลายสิบปีก่อน
และกลับมาพบกัน เมื่อย่าสิ้นลม
แต่สิ่งที่ยังเป็นนิรันดร

คือ ความรัก ของชายหนุ่มคนหนึ่ง
ชายหนุ่มที่ครั้งหนึ่งเคยรานร้าว

แล้ว ความรัก ก็ทำหน้าที่ของมันได้สมบูรณ์
เมื่อความปรารถนาเหือดแห้งไปจนหมดสิ้น

ความบริสุทธิ์ ความรัก อันเป็นความงามอย่างที่สุดย่อมปรากฏ

ผมเชื่อและตีความเช่นนั้น

แม้จะต้องเดินทางอีกยาวไกลก็ตาม

.............

แด่สุวัฒน์ วรดิลก เพ็ญศรี พุ่มชูศรี
เหล่าอัศวินและอัศวิณีแห่งความรัก
ผู้งดงาม