งานเลี้ยง

งานเลี้ยง

หลังจากนักรบพเนจรกรำศึกมาเนิ่นนาน มิมีสิ่งใดจะดีไปกว่าการได้เลี้ยงฉลองอยู่กับคนแวดล้อมใกล้ชิด
วิสัยแห่งสงครามคือการต่อสู้ฟาดฟัน แต่ละฝ่ายก็ทำไปเพื่อจุดยืนของตนเอง
แต่จุดยืนที่นักรบพเนจรสรรเสริญ คือจุดยืนเพื่อชาติบ้านเมืองเท่านั้น

นักรบพเนจรสอดตัวเองเข้าไปในกระโจม ด้วยใจหวังได้ดื่มน้ำเย็น แลฟังเสียงคีตการขานขับ
เขาหวังเพียงโอบกอดคนที่รัก พร้อมพรรคมิตรสหายคนคุ้นเคย

แต่บัดนั้น บรรดาเหล่าสหาย ทั้งน้องพี่ เพื่อน คนที่เขาเคารพ กระทั่ง คนที่เขารัก กลับจ้วงแทงมีดร้าย ลงกลางหัวใจของนักรบพเนจร

เป็นชะตากรรมอันร้ายกาจที่สุด ที่นักรบพเนจร ได้เจอ

ความหวานหอมของงานเลี้ยง แท้จริง มีขึ้นเพื่อฆาตกรรม เขา นักรบพเนจร

ผู้เลือดโซมกาย และ หัวใจแตกสลาย

ช่างน่าตลกขบขันยิ่งนัก

สิ่งสุดท้ายในห้วงหัวใจของเขา คือ ซาตานตนใดที่ชักนำเขาเหล่านั้นให้ทำเช่นนี้

ชะตา กรรม ของ นักรบพเนจร ผู้ขาดไร้กระทั่งความสำราญ ในยามที่เขาเจ็บปวด

ขอวิญญาณของนักรบพเนจร จงไปสู่สุคติเทอญ

ขอวิญญาณของเหล่าสหายและคนรัก จงไปสู่สุคติเทอญ ขอให้ผลบาปอย่าได้ตกติดไปกับเขา

ขอวิญญาณของประเทศชาติบ้านเมือง จงไปสู่สุคติเทอญ

...........

สิ่งใดร้ายกว่ายาพิษ ? หัวใจของมนุษย์นั่นไง
...........
บุญรักษา ชีวาสดชื่น
เมฆบ้า