Tuesday, March 31, 2009
เราจะเข้าถึงชีวิตและความจริงผ่านทางหัวใจเท่านั้น
โดยอาชีพ ผมทำงานอยู่กับความคิด
สอนหนังสือ ทำวิจัย ให้ความเห็น
จนกลับเข้าห้องเรียนมาเป็นนักเรียนอีกที
หากิน ด้วย ความคิด
ความคิด เป็นอะไรบางอย่างอยู่ในหัวผม
ส่วนใหญ่ผมได้มันมาจากการอ่านหนังสือ
การอ่านเอกสาร การจดจำ ใคร่ครวญ ทำความเข้าใจ
และความคิดมันก็ทำงานของมันเอง
ผ่านข้อมูลที่วิ่งวนอยู่ในสมอง
ความคิด ก็คือ ความคิด
มันคือการถ่ายสำเนา
บางทีมันก็คือการผสมรายละเอียดแห่งข้อมูล
ที่ระบุไว้ในสำเนา
ในโลก ของความคิด
ช่าง น่าเบื่อ
บางทีมันทำให้ภาคภูมิ
และบ้า
บางทีมันก็เป็นเครื่องมือในการประกาศอัตตา
ว่ากูแน่ กูหนึ่ง
กูร้มากกว่า กูเก่งกว่า
ทั้งหมด ทั้งมวล
ทุกข้อมูล และการแสดงออก
ล้วนวิ่งวนอยู่รอบๆ
ตัวกู
............
ไม่ว่าคุณจะคิดได้มาก ได้ดี เพียงใด
สิ่งที่คุณปฏิเสธไม่ได้
คือ คุณมักจะเจ็บหน้าอกอยู่เสมอ
บางครั้งมันเจ็บ ดิ้นๆ แบบสุขๆ
บางครั้ง มันแสบๆ คันๆ
บางครั้งก็เจ็บปวดทรมาน
บางครั้งมันก็พาเราวิ่งไล่ตามอะไรบางอย่าง
เมื่อหยุดพัก หัวใจก็หวิวๆ พล่ามัวอ่อนแรง
เคยเห็นไหม บางทีหัวใจคุณมันร้องเพลงเอง
บางครั้ง มันก็ส่งเสียงบางอย่างออกมา
บางทีมันถ่ายทอดรวดเร็ว จนกลายสภาพเป็นความคิดไปอย่างไล่จับไม่ทัน
หัวใจ และความรู้สึกหลากหลายบอกอะไรเราหลายอย่าง
....................
ค่อนข้างยาวนานทีเดียวที่ผมใช้ชีวิตอยู่คนเดียว
อยู่และเริ่มสังเกตความเป็นไปของหัวใจตนเองในแต่ละเหตุการณ์
นี่ไม่ใช่สำนวนโวหารโรแมนติก
แต่คือสิ่งที่ผมสังเกตว่า
นอกจากหัวใจจะเต้นไปตามหน้าที่ทางชีววิทยาแล้ว
ในหัวใจของเรามันมีอะไรบางอย่างมากไปกว่านั้น
เคยนอนคิดถึงคนที่คุณตกหลุมรักไหม
มันสุขแบบหวิวๆ ตรงหัวใจ
จนต้องเอามือมากุมไว้ที่หัวใจ
เคยอกหักไหม
มันเจ็บตรงหัวใจจริงๆ
อกมันคงหักไปกระแทกเอาหัวใจกระมัง
เคยกอดกับคนที่คุณรักไหม
มันชื่นฉ่ำไปทั้งหัวใจ
เคยมีคนที่คุณรักตายจากไปไหม
หัวใจมันหล่นไปอยู่ตาตุ่ม
พาลเข่าอ่อน
หัวใจเปลี่ยนสีได้
เปลี่ยนความรู้สึก
บีบเค้น กดดัน
พาเรา เริ่งระบำ
และร่ำไห้
..............
หัวกบาลและความคิดช่างแห้งแล้ง
เพราะมันอยู่ไกลจากเมืองหลวง
หัวใจและความรู้สึก ช่างมหัศจรรย์
เพราะมันคือเมืองหลวง
ที่อาจมีงานฉลอง งานชุมนุม วิกฤตการณ์
ความรัก ความเบิกบาน ความเศร้าใจ
ด้วยเหตุประการทั้งปวง
เราจะเข้าถึงชีวิตและความจริง
ก็โดยผ่านทางหัวใจเท่านั้น
เพราะหัวกบาลและความคิด นอกจากข้อมูลแล้ว
แทบไม่ได้บอกอะไรเราเลย
ลองเงยหน้ามองฟ้า
สูดลมหายใจลึกๆ
เลือกเอาดาวดวงใดบนท้องฟ้า
ดวงที่สวยที่สุด
รู้สึกว่ามันเป็นบ้านของคุณ
สูดลมหายใจลึกๆ
คุณจะพบว่า ดวงดาวยิ้ม
และส่งพลังมาให้คุณ
.....
หัวใจเท่านั้น
ผมเชื่อและรู้สึก
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
บางทีมันหวิวๆ
Post a Comment