สวะ

ศาสตราจารย์ผู้ปราดเปรื่องแสวงหาสัจจะ - เขาด้นดั้นขึ้นเขาไปพบผู้ที่ได้ชื่อว่า ลุธรรม - เมื่อพบกัน เขาตั้งคำถามแรกว่า ข้าอยากรู้เหลือเกินว่าชีวิตคืออะไร - ตาเฒ่าหันมาตอบว่า สวะทั้งนั้น เจ้าเศษสวะจงไปเสียให้พ้น - ศาสตราจารย์ควันออกหูด้วยมิคาดคิดว่าจะเจอกับคำตอบที่ด่าทอเช่นนี้ - ชีวิต คือ เศษสวะ เศษสวะ จริงๆ มีแต่ผู้รู้กระมังที่เห็นเป็นสวะ ส่วนผู้มืดบอดยังมองเห็นเป็นของดี สวยงาม น่ายึดถือ